رزین سختی گیر

رزین سختی گیر:

سختی آب، عامل به وجود آورنده رسوب در دیگ های بخار، مبدل های حرارتی، برج های خنک کننده و سیستم های سرد کننده و … می باشد. رزین سختی گیر روش مناسبی جهت مقابله با سختی آب می باشد. املاح کلسیم و منیزیم از جمله عمده ناخالصی های آب به حساب می آیند. میزان بیش از حد این املاح، برای مصارف صنعتی و خوراکی مناسب نمی باشد.

دستگاه رزین سختی گیر تصفیه آب

در آب های صنعتی زیاد بودن سختی آب موجب به وجود آمدن رسوب های سخت در دیواره لوله ها، دیگ های بخار و آب گرم می گردد که علاوه بر افزوده شدن افت فشار در طول مسیر لوله، باعث پایین آمدن ضریب انتقال حرارت می شود.

زیاد بودن سختی در آب های آشامیدنی موجب به وجود آمدن طعم خاص و امراض مختلف می شود. حد مجاز سختی آب های آشامیدنی مطابق استاندارد WHO به نسبت ۲۵۰ میلی گرم در لیتر بر حسب CaCo3 تعیین شده است.

موارد استفاده از رزین سختی گیر:

۱- پایین آمدن سختی آب های آشامیدنی

۲-از بین بردن سختی آب تغذیه دیگ بخار

۳- از بین بردن یا پایین آوردن سختی آب سیستم های گرمایش و سرمایش

۴- حذف یا پایین آوردن سختی آب مورد نیاز در صنایع مختلف

اجزاء دستگاه رزین سختی گیر

بدنه اصلی سختی گیر از ورق فولادی با مشخصات و محاسبات فنی طبق استاندارد متناسب با فشار کاری مورد نیاز طراحی و ساخته شده و کلیه سطوح داخلی پس از سند بلاست با سه لایه رنگ اپوکسی پوشش داده شده است. دستگاه رزین سختی گیر معمولا به همراه یک شیر نیمه اتوماتیک و کلیه لوله کشی ها و اتصالات مورد نیاز و ظرف نمک از جنس پلی اتیلن تشکیل می شود.

آب ورودی به وسیله دیسک های آب پخش کن در قسمت بالایی به صورت یکنواخت بر روی سطح رزین پاشیده شده و آب نرم در قسمت پایینی توسط نازل های آب جمع کن که بر روی عدسی  دوبل تعبیه شده جمع آوری می شود. نازل ها از جنس پلی وینا مقاوم در برابر خوردگی و شکنندگی می باشد.

این دستگاه به همراه رزین پرولایت انگلیس و یا رزین دئولایت هند که تحت لیسانس انگلستان هستند توزیع می شوند. برای پیشگیری از گذر رزین از نازل ها، سطح بین صفحه نازل ها و بستر رزین به ارتفاع مناسب توسط سیلیس با دانه بندی درشت تر پوشانده می شود.

عملکرد دستگاه رزین سختی گیر:

در عمل سختی گیری برای از بین بردن کلسیم و  منیزیم، آب  سخت از میان رزین های تبادل یونی که در درون مخزن دستگاه قرار دارند گذر می نماید. رزین تبادل یونی، سدیم موجود خود را با  کلسیم و منیزیم موجود در آب تعویض  می نماید به گونه ای که آب گذرانده از رزین، بدون سختی و تنها حاوی نمک های سدیم می باشد. در این شرایط کلسیم و منیزیم در درون رزین جای گرفته اند. رزین سختی گیر دارای ظرفیت محدود است و پیش از آنکه ظرفیت رزین سختی گیر اشباع شود، بایست عملیات تزریق با محلول کلرید سدیم یا همان نمک متبلور انجام گیرد. اگر رزین کاتیونی با محلول نمک شستشو داده شود، خاصیت سختی گیری خود را باز می یابد و احیاء می شود